അങ്ങനെ ഞാന് നാട്ടിലെത്തി.
സംഭവബഹുലമായ ഒരു യാത്രയായിരുന്നു ഈ പ്രാവശ്യം. ട്രെയിനിലെ രാജകീയമായ ഭക്ഷണം.... ഫ്രാങ്ക്ഫുര്ട്ടിലെ എയര്പ്പോര്ട്ടില് തണുപ്പില് ഉറക്കം (ഉറക്കം പോലെ എന്തോ ഒന്നു്), ബാംഗ്ലൂരിലേക്കുള്ള ഫ്ലൈറ്റിലെ അനിര്വ്വചനീയമായ, അവര്ണ്ണനീയമായ ആനന്ദം പകര്ന്ന 9 മണിക്കൂറുകള്... ബാംഗ്ലൂരില് നിന്നു് നെടുമ്പാശ്ശേരിയിലേക്കുള്ള 1:30 മണിക്കൂര് നേരത്തെ excitement.
പിന്നെ നാട്ടിലെത്തിയപ്പോഴോ - നാട്ടുകാര്ക്കൊക്കെ എന്നെ വലിയ കാര്യം. ആദ്യത്തെയും അവസാനത്തെയും ചോദ്യങ്ങള് എല്ലാര്ക്കും ഒന്നു തന്നെ - “എന്നു/എപ്പൊ എത്തി?”, “എന്നു തിരിച്ചു പോകും?”
അമ്മൂമ്മയുടെ അടുത്തേക്കു് പോകുന്ന 10 മിനുട്ടു് നടക്കാനുള്ള വഴിയില് തന്നെ 12-ഓളം ആള്ക്കാരെ കാണുകയും വിശേഷങ്ങള് പറയുകയും ചെയ്തു! - രാധാമണി, കൊച്ചുപെണ്ണു്, വേണുമേനോന്, സതിച്ചേച്ചി, മണിച്ചേട്ടന്, എനിക്കറിയാത്ത എന്നെ അറിയുന്ന 2-3 പേര്, കുട്ടനും അപ്പുവും അച്ചനും, കണ്ണന്, രാഹുച്ചേട്ടന്, ആനിച്ചേടത്തിയാര്, ലോനപ്പന്ചേട്ടന് - ഇത്രയും പേരോടു വിശേഷം പറഞ്ഞു് അവിടെയെത്തിയപ്പോഴേക്കും ഒരു നേരമായി!
എന്നു മുതലാണു് എനിക്കിത്ര പ്രാധാന്യം എന്നു് എനിക്കു തന്നെ അറിയില്ല.
കുളിക്കാന് പോകുമ്പോള് പിടികൂടിയതു് വേറെ ചിലരായിരുന്നു - ശോഭനച്ചേച്ചി, ഉഷച്ചേച്ചി, മീരച്ചേച്ചി, രമച്ചേച്ചി.. പിന്നെ എനിക്കറിയാത്ത, എന്നെ അറിയുന്ന രണ്ടു ചേച്ചിമാരും... എല്ലാരും കൂടി എന്നെ ചെറുതായി ഒന്നു വാരി... എന്തോ ഭാഗ്യത്തിനു് ഇന്നു് ഞാന് ഷര്ട്ടു് ഇട്ടിരുന്നു... [അതു കാരണം എത്ര തടിച്ചു എന്നു് പറയാന് കഴിയുന്നില്ല... അതായിരുന്നു അവരുടെ ഒരു പരാതി]
പുഴ ഇന്നും പഴയപോലെത്തന്നെ സുന്ദരി! കുറേ നീന്തി... നടുവില് പോയി മലര്ന്നു കിടന്നു കുറേ നേരം... ഓരത്തിരുന്നു കുറേ പാട്ടുകള് പാടി.....
- താമരനൂലിനാല് മെല്ലെയെന് [The song]
- പവിഴം പോല് പവിഴാധരം പോല്.. [Dream]
- അരികില് നീയുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്... [Desire]
- ഒരു മധുരക്കിനാവിന് ലഹരിയില്.... [Mood]
- പിന്നെയും പിന്നെയും ആരോ കിനാവിന്റെ ... [Hope]
- അവസാനം... അവള്ക്കും എനിക്കും വളരേ പ്രിയപ്പെട്ട ആ പാട്ടും - മുടിപ്പൂക്കള് :) [All feelings together]
നല്ല മൂഡിലായിരുന്നു ഞാന്!
അതേയ്, രാത്രിഭക്ഷണത്തിനു് സമയമായി...!
ഞാന് അടുക്കളയില് കയറാതെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് പറ്റുന്ന അപൂര്വ്വമായ ഈ പത്തു ദിവസങ്ങള്.... :)
പോയി കഴിക്കട്ടെ! :)
- കരിങ്കല്ല്.
PS1: ഫോട്ടോ എടുക്കാന് തുടങ്ങിയില്ല. വന്നു് 2 ദിവസത്തിനുള്ളില് തന്നെ SLR എടുത്തിറങ്ങിയാല് പിന്നെ “വിനയപ്രസാദിന്റെ അനിയന്” എന്നുള്ള ഇമേജൊക്കെ പോയിക്കിട്ടും.
PS2: വെള്ളമുണ്ടും മലയാളവും... - ഇതാണു് ഈ 10 ദിവസത്തെ എന്റെ വേഷവും ഭാഷയും - വളരേ സുന്ദരമായ 10 ദിവസങ്ങള്! :)
~
6 comments:
പിന്നെ “വിനയപ്രസാദിന്റെ അനിയന്” എന്നുള്ള ഇമേജൊക്കെ പോയിക്കിട്ടും
-- നാട്ടിലെത്തിയിട്ടുള്ള ആദ്യത്തെ പോസ്റ്റ്.
- കരിങ്കല്ല്
പാടുന്നുണ്ടൊരു ഒരു വിഷു പക്ഷി,
പ്രവാസത്തിന് വിഷു പക്ഷിയെന്-
മനസില് വീണ്ടും പാടുന്നു........
വേര്പ്പാടിന് വിഷു പക്ഷിയെ-
ന്നുളില് വീണ്ടും വിലപിക്കുന്നു.......
ദുഖത്തിന് വിഷു പക്ഷിയെ-
ന്നുളില് വീണ്ടും കരയുന്നു........
എന്തിനീ വിഷു?ഈ പ്രവാസിക്ക്!
ആര്ക്കുവേണ്ടിയീ വിഷു?
ഈ പ്രവാസത്തില്!
എല്ലാ പ്രവാസികളുമണിയുന്നീ-
മുഖം മൂടി എന്തിനോ
ആര്ക്കോ വേണ്ടി...വീണ്ടും...
എന്നെങ്കിലുമൊരിക്കല്,
ഞാനും നേരും
ഒരാശംസാകുറിപ്പിങ്ങനെ!
ഐശ്വര്യവും, സമ്പല്സമൃദ്ധവും,
സന്തോഷകരവുമായ
വിഷു ആശംസകളെന്ന്....
അമ്മൂമ്മയെ കണ്ടില്ലേ.:)
ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാല് സത്യം പറയണം...നാട്ടില് ചെന്നിട്ടു ആദ്യം പോയത് എനിക്കിട്ടു കൂടോത്രം ചെയ്യാന് മന്ത്രവാദിയുടെ അടുത്തേക്കല്ലേ...????? വെറും ശുദ്ധഗതിക്കാരിയായ ഞാന് എപ്പോഴോ,എന്തോ പറഞ്ഞെന്നും വച്ചു എന്നോടീ ചതി വേണ്ടായിരുന്നു മാഷേ....മൂപ്പിലാനെ കൊണ്ടു കൂടോത്രം ചെയ്യിച്ചു ഞങ്ങള്ക്ക് ന്യൂമോനിയ വരുത്തിച്ചു വിഷു കൊളമാക്കിയതും പോരാ...ഇയാളവിടെ ശോഭന,മീര,രമ...ചെച്ചിമാര്ക്ക് നടുവില് ഷര്ട്ടും ഇട്ടു ശ്രീകൃഷ്ണന് കളിച്ചു നടക്കുന്നു...ബ്ലോഗിലമ്മയാണേ....ഞാന് ഇതിന് പകരം വീട്ടും...ഇതു സത്യം...
എല്ലാര്ക്കും നന്ദി...
മുഹമ്മദ് - അത്രക്കു് ഡെസ്പ്പാണോ? ആശംസക്കു നന്ദി.
വേണുമാഷു്... - കണ്ടു! :)
സ്മിത - അപ്പോ കൂടോത്രം ഫലിച്ചു അല്ലേ! ;)
താങ്കളുടെ വിഷു കൊളമായതില് എനിക്കും വിഷമം ഉണ്ടു്. എന്നിട്ടു് ന്യൂമോണിയ മാറിയോ?
കരിങ്കല്ല്.
യെസ്...യെസ്...ന്യൂമോനിയ മാറി മാഷേ.. എന്നാലും,തലക്കിത്തിരി വെളിവുകേടുണ്ട്....ചുമ,വേദനകള് എല്ലാം കൂടെ തന്നെ ഉണ്ട്... എന്നാണ് മാഷേ,നാട്ടില് നിന്നു?
Post a Comment